Ernest Bevin (9 de marzu de 1881, Winsford (en) – 14 d'abril de 1951, Westminster) Yera un políticu y sindicalista británicu recordáu por ser unos de los meyores ministros de Trabayu y Serviciu Nacional.
D'oríxenes humildes, ingresó a temprana edá al Partíu Llaborista. En 1922 foi unu de los qu'impulsó la creación de la TGWU que llegaría rápido a ser una de les asociaciones sindicales más poderoses del Reinu Xuníu. Una vegada escoyíu como'l secretariu xeneral d'esi sindicatu, Bevin tresformar n'unu de los sindicalistes más influyentes d'esi país y un fuerte y elocuente representante de los derechos sindicales nel Partíu Llaborista. Políticamente, yera un socialista moderáu, fuertemente opuestu al comunismu y a l'acción direuta. A pesar que participó na gran fuelga xeneral de 1926, facer con poco entusiasmu. Pensaba que yera más facederu llograr beneficios al traviés de negociaciones, acutando les fuelgues como última ferramienta.
Bevin oponíase fuertemente al fascismu, de resultes d'esto y de la so fuerte posición sindicalista, Winston Churchill nomar Ministru del Trabayu (1940) nel gobiernu d'unidá mientres la Segunda Guerra Mundial. Poco dempués foi escoyíu diputáu. Como ministru solicíto-y a William Beveridge un informe alrodiu de como ameyorar el sistema de seguros sociales dempués de la guerra; informe que llegó a formar les bases del sistema del Estáu de Bienestar n'Inglaterra.
Pue que Estaos Xuníos fuera'l sociu mayoritariu, pero Bevin yera la fuercia individual más poderosa. Fixo que la opinión de Gran Bretaña cuntara más nes Naciones Xuníes de lo que paecía posible pola so fuercia. Anque dacuando xugábalu en contra'l so escepticismu escontra l'apocayá creáu estáu d'Israel[5] y escontra una ampliación de la comunidá europea, que consideraba como amenaces pa Gran Bretaña. Como ministru de Trabayu y Serviciu Nacional (1940 - 1945), reorganizó con ésitu la fuercia llaboral mientres la guerra. Cuando daquién dicía de dalgún enemigu "él mesmu ye'l so peor enemigu", Bevin retrucaba: "Non mientres yo siga vivu". Cuando'l rei Xurde VI preguntó-y ónde adquiriera tantes conocencies, él respondió: "Maxestá, a base d'esperiencia".